*BAKIT SA SABSABAN?* ni Augusto Flameño Monsayac

*BAKIT SA SABSABAN?*
ni Augusto Monsayac

Noong isilang ang Panginoong Jesus, ganoon  nga ba talaga katigas ang puso ng mga may-ari ng mga "bahay-panuluyan" at ng mga taong nakatuloy sa mga iyon nang araw na iyon, na WALA man lang nagbigay ng lugar para sa kanila, kung saan Siya maaaring "IHIGA"?

Ganoon ba kawalang silbi si Jose na hindi man lang siya nakapaghanda at nakagawa ng paraan na sa mas maayos na lugar ang maging panganganak ng kaniyang pinakamamahal na asawa sa sanggol na ipinagkatiwala sa kaniya ng Diyos? Ganoon ba kawalang kwentang ina si Maria na sa isang "SABSABAN" lang niya inihiga ang kaniyang panganay na anak, na isang sanggol na lalaki na binalot niya sa lampin?

Ganoon ba kawalang pakialam ang Makapangyarihang Diyos Ama na binayaan Niya na sa isang sabsaban lamang ihiga ni Maria ang Kaniyang "Bugtong na Anak"? Bakit hindi Niya siya pinigilan, gaya ng pagpigil Niya kay Abraham sa pagpatay kay Isaac? Bakit hindi Siya nagsugo ng Kaniyang anghel para pagbawalan si Maria na ihiga "ang sanggol" sa isang sabsaban gayong ginawa naman Niyang magsugo ng anghel sa kaniya para ibalita ang kaniyang pagdadalantao kahit siya ay birhen pa, at sa pagbabalita ng anghel sa mga pastol na "isinilang na ang Tagapagligtas, ang Cristo na Siyang Panginoon"?

Bakit nga ba sa "SABSABAN" "INIHIGA" si "JESUS" noong Siya ay isilang? Ano ang dahilan?

SA halip na sa bahay-panuluyan, kung saan mas maayos, malinis at komportable, inihiga sa sabsaban ang Panginoong Jesus dahil MINABUTI Niya na mahiga sa isang SABSABAN- lugar-pakainan ng mga hayop, marumi, makati, dahil TAYO, ang SANLIBUTAN,  ang SABSABAN na iyon. "Hinubad Niya ang lahat ng katangian ng pagka-Diyos", "nagkatawang-tao" Siya para ganap na iparamdam na "Sumasaatin ang Diyos" na siyang kahulugan ng Kaniyang pangalang "Emmanuel". Sa kabila ng ating pagiging makasalanan (marumi, makati) inibig pa rin Niyang "mahiga" sa atin, "pakisamahan" tayo, "makapiling" tayo at "mamuhay" kasama ng mga tao para ipahayag sa atin kung gaano tayo kahalaga sa Kaniya. Bagamat Siya ang "Hari ng mga hari" at "Panginoon ng mga Panginoon", buong kapakumbabaan niyang niloob na Siya ay "ihiga" sa isang sabsaban sa pinakaunang mga oras pa lang ng Kaniyang pagiging tao para ipadama ang Kaniyang wagas na pagmamahal sa buong sanlibutan.

TAYO ang SABSABAN.

(Photo credit to the owner.)

*ANG PAG-UUSAP NINA "CHRISTMAS TREE" AT "SANTA CLAUS" ni Augusto Flameño Monsayac

*ANG PAG-UUSAP NINA "CHRISTMAS TREE" AT "SANTA CLAUS"*

ni Augusto Monsayac

CHRISTMAS TREE:

Santa Claus, ramdam mo rin ba ang pakiramdam ko?

SANTA CLAUS:

Oo, Christmas Tree. Nakakalungkot na tayo ang mas binibigyang importansiya at binubuhusan ng oras na pagkaabalahang idisplay ng mga tao sa buong mundo tuwing sasapit ang pagdiriwang nila ng tinatawag nilang "CHRISTMAS o PASKO".

CHRISTMAS TREE:

Kaya nga. Sa halip na "SABSABAN" ang idisplay nila, dahil ito naman talaga ang TUNAY na may kaugnayan sa PAGSILANG sa PANGINOONG JESUS dahil sa "SABSABAN" Siya inihiga ng Kaniyang mahal na ina noong araw na iyon dahil wala nang lugar para sa kanila sa panuluyan, tayo ang ipinapalit nila at pilit nilang ginagawang "Christmas decorations" at ginagawang mga BIDA at "CENTER OF ATTRACTION" sa kanilang mga tahanan at kung saan-saan pang lugar, gayong wala naman talaga tayong kahit anomang significance o kaugnayan sa pagkapanganak kay JESUS.

SANTA CLAUS:

Sinabi mo pa. Para sa kanila kasi, hindi daw "SOSYAL" na idisplay ang "SABSABAN", marumi at makati kasi, hindi magandang tingnan, hindi kasi makulay at hindi nakakaaliw pagmasdan kaya hindi bagay sa magagara nilang mga bahay.

CHRISTMAS TREE:

Lalo na sa mga pook-pasyalan, mall at  mga opisina. Pati na rin nga sa ibang mga simbahan. Aba eh, pagkalalaki at pagkatataas ng mga ginagawang nilang gaya ko, Pinapakulay, pinapaganda at pinapailawan pa ako nang husto. At dadagdagan pa ng kung anu-anong palamuti. Kani-kaniya silang design. Ako pa ang ginagawa nilang hudyat ng pagsapit ng Pasko sa tinatawag nilang "Christmas Tree Lighting". Tapos, abot sila papicture sa akin. Tuwang-tuwa sila. Pati sa bahay nga ng maraming mahihirap, pinipilit pa rin na tayo ang idisplay para naman daw, at least, magmukhang mayaman. Sinasamantala naman ito ng mga negosyante kasi nga naman katumbas nito ay malaking kita para sa kanila.

SANTA CLAUS:

Ako naman, ginawa na nilang Diyos dahil sabi sa Christmas song nila patungkol sa akin, "He knows when you are sleeping, He knows when you're awake, He knows if you've been bad or good", gayong gawa-gawa lang din naman ako ng mga kwento-kwento nila. Tapos, ako din ang ginawagawa nilang simbolo ng "PAGBIBIGAY" eh ang KATOTOHANAN, ang PANGINOONG JESUS" ang TUNAY na PINAKAMAGANDANG HALIMBAWA ng pagbibigay dahil mismong SARILI Niya ang INIHANDOG Niya sa SANLIBUTAN.

CHRISTMAS TREE:

Biruin mo, sa LABIS na PAGMAMAHAL ng PANGINOON sa sanlibutan, "HINUBAD NIYA ANG LAHAT NG KATANGIAN NG PAGKA-DIYOS", "NAGKATAWANG-TAO" Siya para lang iparamdam sa mga tao na "KASAMA nila ang DIYOS".

SANTA CLAUS:

Na kaya Niya MINARAPAT na Siya ay "IHIGA" sa "SABSABAN" noong Siya ay isilang ay para iparamdam sa mga tao kung gaano Siya HANDANG MAGPAKABABA para lang MAIPADAMA Niya ang WAGAS NIYANG PAGMAMAHAL sa SANGKATAUHAN at sa BUONG SANLIBUTAN.

CHRISTMAS TREE:

Iyan ang NAGLILIWANAG NA KATOTOHANAN na pilit na nais "PAGTAKPAN" ni SATANAS kaya  ginagamit niya tayong kasangkapan para ILIHIS ang mga tao sa katotohanang iyon. NILALASON niya ang isip ng mga tao para gumawa ng kung anu-anong mga kwento at paraan para MABULAGAN ang mga tao.

SANTA CLAUS:

Wala namang masama kung "SABSABAN"' Ang ididisplay nila. Mabuti na lang, na may ilan pa ring NALILIWANAGAN at NALIWANAGAN na ng KATOTOHANAN, gaya ng LIWANAG ng TALA na NANGUNA sa mga PANTAS at ng MABUTING BALITA ng ANGEL sa mga PASTOL.

CHRISTMAS TREE:

Oo nga. At umaasa ako, na darating ang panahon na mawawala na tayo sa mundo, na sa tuwing ipagdiriwang nila ang araw ng KAPANGANAKAN ng PANGINOONG JESUS, ay hindi na tayo ang gagawin nilang Christmas decorations. Sa halip, "SABSABAN" na ang maligaya at maluwalhati nilang ididisplay dahil SILA MISMO, ang SANGLIBUTAN, ang "SABSABAN", na sa kabila ng kanilang pagiging "MAKASALANAN" - "MARUMI", "MAKATI", ay "MINABUTI" at "INIBIG" pa ring "PAKISAMAHAN", "PAMUHAYAN" at "MAKAPILING ng PANGINOONG HESUS bilang tao sa loob ng 33 taon para sila ay Kaniyang ILIGTAS, at "IBIGAY" ang KANIYANG SARILI dahil  sa WAGAS na PAG-IBIG ng DIYOS sa SANLIBUTAN.

SANTA CLAUS:

Ganyan din ang Christmas wish ko.

*PARA SA'YO, MAHAL KONG ANAK* ni Augusto Flameño Monsayac

*PARA SA'YO, MAHAL KONG ANAK*

ni Augusto Flameño Monsayac
    ( Ago Monsayac )

Ilang beses man akong nabigo
Heto pa rin ako
Hindi tumitigil,
Hindi sumusuko
Hawak pa rin ang pag-asa
Na balang araw ay magkatotoo
Ang aking pangarap.

Chorus:
Para sa'yo, patuloy akong nangangarap;
Para sa'yo, patuloy akong lumalaban
Sa mga hamon ng buhay
Na kahit na gaano pa kahirap
Ang aking pinagdadaanan
Na kahit na wala nang lakas
Ay pipilitin pang gumapang
Makamtan lang ang aking pangarap
Para sa'yo, mahal kong anak.

Limitado man ang kakayahan
Heto pa rin ako
Nagsisikap gumawa
Ng mga paraan
Para isakatuparan
Sa marangal na paraan
Ang pangarap ko
Para sa'yo.

(Ulitin ang Chorus, 2X)

*KAHIT NA MATABA KA, MAHAL NA MAHAL KITA ni Augusto Flameño Monsayac

*KAHIT NA MATABA KA,
MAHAL NA MAHAL KITA*

ni: Augusto Flameño Monsayac
     ( Ago Monsayac )

Mahal ko,
Hindi dapat na malungkot ka
Dahil lang bilbil mo'y lawlaw na
At kahit pa
Palapad nang palapad ang iyong katawan.

Mahal ko,
Kahit na bigat mo'y nadadagdagan
Wala pa ring taba ang makakagawa
Na matakpan ang katangian mong tinataglay.

Refrain:
Mahal na mahal na mahal kita
Kahit na mataba ka.

Chorus:
Kahit na mataba ka, mataba ka, mataba ka
Kahit na mataba ka, mahal na mahal kita;
Kahit na mataba ka, mataba ka, mataba ka
Kahit na mataba ka, mahal na Mahal kita.

Mahal ko,
Kahit na sinlaki mo da'y aparador
Wala pa ring makapipigil sa akin
Na ikulong ka
Sa higpit ng malambing kong mga yakap.

Mahal ko,
Kahit na nagmamantika daw balat mo
Hindi pa rin nito ako mapahihinto
Na hagkan ka
At ipadama ang init ng aking pag-ibig.

(Ulitin ang Refrain at Chorus 1)

Bridge:
Mahal ko,
Kung kailanganin mo na
Magbawas ng timbang
Para sa'yong magandang kalusugan
Narito ako para ikaw ay tulungan
At mapatunayan sa'yo na kahit na...

Chorus 2:
Mapayat o mataba ka, mataba ka, mataba ka
Mapayat o mataba ka, mahal na mahal kita;
Mapayat o mataba ka, mataba ka, mataba ka
Mapayat o mataba ka, mahal na Mahal kita.

(Ulitin ang Chorus 2)

Mahal ko.

#KahitNaMatabaKaMahalNaMahalKita

SIGE LANG, TULOY LANG, KAIBIGAN ni Augusto Flameño Monsayac

*SIGE LANG, TULOY LANG, KAIBIGAN*

ni: Augusto Flameño Monsayac
     ( Ago Monsayac )

'Wag kang matakot
Na baka ikaw ay mabigo lamang;
'Wag mong isipin
Kung ano ang sasabihin ng iba.

Ang mahalaga'y gumagawa ka ng paraan
Para lumaban nang patas sa buhay
Kaya, sige lang, tuloy lang,
Kaibigan.

Chorus:
'Di mo malalaman kung 'di mo susubukan;
Walang mangyayari kung 'di mo gagawin
Malay mo naman, iyan pala
Ang sa'yo ay magdadala
Tungo sa katuparan ng iyong mga pangarap
Kaya, sige lang, tuloy lang,
Kaibigan.

Manampalataya kang
Tutulungan ka ng Dakilang Manlilikha;
Magtiwala ka
Sa kakayahan mo na Kaniyang ibinigay.

Umaawit sa'yong puso ang buhay na pag-asa
Na "Kaya mo 'yan at magtatagumpay ka."
Kaya sige lang, tuloy lang,
Kaibigan.

(Ulitin ang Chorus)

Bridge:
'Wag kang papigil sa pangit mong nakaraan
Sa mga pagkakali mo't mga kasalanan
Bawat oras ay pagkakataon
Para magbagong-buhay
Para hanapin, ganapin
Ang kabuluhan ng buhay
Kaya, sige lang, tuloy lang,
Kaibigan.

(Ulitin ang Chorus, maliban sa huling salita)
(Ulitin ang Chorus)

"Sige, sige lang, tuloy lang,
Kaibigan.

PARA SA'YO, MAHAL KONG ANAK ni Augusto Flameño Monsayac

*PARA SA'YO, MAHAL KONG ANAK*

ni Augusto Flameño Monsayac
    ( Ago Monsayac )

Ilang beses man akong nabigo
Heto pa rin ako
Hindi tumitigil,
Hindi sumusuko
Hawak pa rin ang pag-asa
Na balang araw ay magkatotoo
Ang aking pangarap.

Chorus:
Para sa'yo, patuloy akong nangangarap;
Para sa'yo, patuloy akong lumalaban
Sa mga hamon ng buhay
Na kahit na gaano pa kahirap
Ang aking pinagdadaanan
Na kahit na wala nang lakas
Ay pipilitin pang gumapang
Makamtan lang ang aking pangarap
Para sa'yo, mahal kong anak.

Limitado man ang kakayahan
Heto pa rin ako
Nagsisikap gumawa
Ng mga paraan
Para isakatuparan
Sa marangal na paraan
Ang pangarap ko
Para sa'yo.

(Ulitin ang Chorus, 2X)

GILAS PILIPINAS, YOU ARE SORRY BUT WE THANK YOU by Augusto Flameño Monsayac

GILAS PILIPINAS,

BASKETBALL is your SPORT, but you also PLAY the 'GAME OF LIFE'. You PLAY for PHILIPPINES' PRIDE but you FIGHT for 'HUMAN DIGNITY' as well.

THANK YOU, for INSPIRING the YOUTH that "NO TYPE of BULLYING has a PLACE on EARTH, and it should NEVER be ALLOWED to DISGUISE, even in the FIELD of SPORTS." THANK YOU for INSTILLING in their HEARTS that "DEFENDING HUMAN DIGNITY is MORE SIGNIFICANT than SHOWING PROFESSIONALISM, more especially if you are BEING BULLIED by others in your OWN HOME."  THANK YOU for INCULCATING in their SOULS that "DESPITE ALL DIFFERENCES, WHICHEVER COUNTRY YOU MAY COME FROM, and WHEREVER YOU MAY BE, RESPECT BEGETS RESPECT ALL THE TIME."

THANK YOU for HONORING your BELOVED SPORTS by MAKING it an INSTRUMENT in ECHOING to the WHOLE WORLD that "NO PERSON from ANY NATIONALITY was given by the ALMIGHTY CREATOR the PRIVILEGE to DISCRIMINATE ANYONE in ANY PART of the UNIVERSE". THANK YOU for MAKING the OFFENSE of HITTING a GOLDEN SHOT to POINT that "NO ONE SHOULD TAKE ADVANTAGE OF SOMEONE'S WARM HOSPITALITY and GREAT SPORTSMANSHIP as an ALIBI in THROWING INSULTS and PROMOTING RACISM." THANK YOU for SACRIFICING YOUR CAREERS, REPUTATIONS and LIVES in RESOUNDING to the ENTIRE
HUMANITY that "NO SKIN COLOR and NO PHYSICAL FEATURE can make us MORE or LESS HUMAN."

THANK YOU for your BEING NATURAL HUMAN BEING.

*PARA SA PILIPINAS, PARA SA PILIPINO*
ni Augusto Flameño Monsayac

Nag-aalab ang pag-asa
Tuon ay sa ginintuang pangarap;
Masigasig at determinado
Na makamtan ang minimithing tagumpay.

Refrain:
Ginagawa lahat, ibinibigay lahat
Nagkakaisa sa pakikipagtagisan
Ang katawan, espiritu't kaluluwa.

Chorus:
Para sa Bayan ng lahing Pilipino
Magilas na lumalaban
Taglay ang galing na dinalisay ng dugo;
Para sa Pilipinas, Para sa Pilipino
Sa ngalan ng dangal ng Bayan
Nakikipagtunggali nang magiting ang puso.

Maningas ang katapangan
Matibay ang pananampalataya
At tiwala sa sarili
Na makakaya maging ang imposible.

(Ulitin ang Chorus)
(Ulitin ang Refrain)
(Ulitin ang Chorus, 2X)

"PANGIT"

Natatandaan mo ba kung sino ang pinakaunang tao na sinabihan o tinukoy mo na "PANGIT"? Naalala mo ba ang araw na iyon na nilait mo ang kaniyang anyo? Natatandaan mo ba kung gaano kalakas ang halakhak mo nung pinagtawanan mo ang kaniyang hitsura? Nabibilang mo ba lahat ng sinabihan, nilait at pinagtawanan mo na " PANGIT" para sa iyo.

Alam na alam ko, HINDI. Dahil bale wala lang sa iyo ang makapanakit ka ng damdamin ng itinuturing mong ganoon. Dahil wala kang pakialam.

Pero ako, tandang-tanda ko lahat. Maging ang mga itinuturing mong "PANGIT" sa isip mo at lihim mong nilalait sa iyong puso ay kilala Ko. Oo, kilalang-kilala Ko silang lahat, kilalang-kilala Ko ang bawat isa sa kanila dahil Ako ang lumikha sa kanila.

Sa tuwing sinasabi mong "PANGIT" ang iyong kapwa, Ako ang sinasabihan mo noon dahil nilikha Ko sila nang ayon sa Aking wangis. Ang mga panlalait at pagtatawa mo sa kanila ay sa Akin mo ginagawa dahil Ako ang kanilang Manlilikha. Ako, ang Manlilikha na siya ring lumikha sa iyo nang ayon din sa aking wangis.

Nang ayon sa Aking wangis, buong kaligayahan Kong inanyuan ang bawat isa sa inyo sa sinapupunan ng inyu-inyong mga sariling ina. Gamit ang Aking kapangyarihan at karunungan, ay maingat Kong binuo ang bawat bahagi ng inyong katawan. Magkakaiba man ang hitsura, anyo at kulay na inyong nakikita, lahat kayo ay Aking binigyang-buhay nang may wagas na pagmamahal. At, mahal na mahal ko ang bawat isa sa inyo.

Kaya, higit sa sakit na dulot ng panlalait, pagtatawa, pagsasabi at paglalarawan mo ng "PANGIT" sa iyong kapwa, ay labis na kalungkutan ang hatid nito sa Akin dahil patunay ito na hindi mo alam ang kahulugan ng tunay na kagandahan.

Kaya sa susunod na maisipan mo ulit laitin at pagtawanan ang anyo ng iyong kapwa, at bago mo siya sabihan ng "PANGIT", alalahanin mo Ako na Lumikha sa kaniya, na Siya ring Lumikha sa iyo.

CELLPHONE OVER MOTHER ni Augusto Flameño Monsayac

CELLPHONE OVER MOTHER

"I HATE YOU! I HATE YOU! I HATE YOU!" ang sigaw ni Wishy sa kanyang Nanay pagkapasok na pagkapasok nila ng kanilang bahay. Naalimpungatan ang kaniyang Tatay na natutulog noon sa kawayang upuan. Dali-daling pumasok si Wishy sa kanyang kuwarto sa taas at padabog na itinulak pasara ang pinto kaya kumalabog iyon.

Humalik si Emer sa kaniyang misis at kinuha ang mga pinamili nitong mga gamit-pang-eskwela, sapatos at uniform ni Wishy. "Ano ba ang nangyari?", tanong niya sa kaniyang kabiyak.

Naupo si Nilda. "Ang anak mo kasi, pinipilit ako na ibili ko na din daw siya ng cellphone para sa pasukan daw meron na siya. Siya na lang daw kasi ang walang cellphone sa kanilang magbabarkada kaya nahihiya siya. Sabi ko pinag-iipunan pa natin. Ayan, nagalit na sa akin," kwento niya.

Tinabihan ni Emer ang asawa. Hinawakan niya ang kamay nito. "Pagpasensyahan mo na ang anak natin ha, Mahal ko. Ako na bahala."

Kinabukasan ng gabi, bago matulog si Wishy ay pinuntahan siya ng kaniyang ama sa kuwarto niya para iabot ang regalo nito sa kaniya.

"Wow! Maraming salamat, 'Tay!", ang natutuwang sabi ng labing tatlong gulang na si Wishy nang makita ang android na cellphone na pilit na pinabibili niya kahapon sa kaniyang ina.

" I love you, 'Tay!", sabay yakap sa sa kaniyang ama.

"Aba, ngayon ko lang ulit narinig 'yang 'I love you' mo ah. Kung 'di pa pala kita binigyan niyang cellphone na gusto mo, 'di mo pa ako makukuhang sabihan ulit non," biro ni Emer sa anak.

"'Di naman po ganon, 'Tay."

"E paano ang Nanay mo? Ano ang sasabihin mo sa kaniya?"

"Whatever!", ang may galit pa ring turing ni Wishy para sa kaniyang ina.

"O sya, sige. Matulog ka na at pasukan n'yo na bukas. Maaga ka pa gigising," paalala ng Tatay ni Wishy.

"Opo, 'Tay," sagot ni Wishy.

Pagkalabas na pagkalabas ng Tatay niya ay excited na pinag-aralan ni Wishy ang paggamit ng kaniyang cellphone. Sa Galery ay may nakita siya na isang video. Pinanood niya iyon. Noong simula ay nandidiri siya dahil bidyo iyon ng isang ipinapanganak na sanggol. Naiirita pa siya sa mga pag-iri-iri ng nanganganak kahit parang pamilyar sa kaniya ang boses. Medyo nangiti siya nang pagkatapos ng isang todo-lakas na iri ay ganap nang nakalabas ang sanggol at umiyak iyon.

Inilagay ng komadrona ang sanggol sa dibdib ng bagong panganak na babae. Kasabay ng patuloy na pag-iyak ng sanggol ay ang unti-unting pagtulo ng mga luha sa mga mata ni Wishy nang makita niya na ang babaeng iyon ay ang kaniya palang Nanay na noon ay nag-aagaw-buhay na. "Mahal, lumaban ka. Ayan na ang anak natin oh. Nagtagumpay ka sa pagsilang sa kaniya. Ayan oh, buhay na buhay siya. Kaya pakiusap, mabuhay ka din, Mahal ko," ang umiiyak na ring  tinig ng ama ng sanggol na umalingawngaw sa mga tainga ni Wishy.

Tapos na ang video na pinapanood ni Wishy pero patuloy pa rin ang kaniyang pagluha. Pinahiran niya ng kumot ang kaniyang mukha nang marinig niya ang notification ng damating na text sa cellphone niya. 'Di niya napigilang bumuhos na muli ang kaniyang luha habang binabasa niya ang mensahe ng kaniyang Tatay:

"Anak, more than anyone in this world, it is YOUR MOTHER who DESERVES your LOVE and RESPECT. And SHE'S THE ONE whom YOU NEED more than anything."

ANG MATALINO AT ANG MADISKARTE ni Augusto Flameño Monsayac

Isang hapon ng araw ng Linggo, habang minamaneho ni Madi ang kanyang bagong biling magarang kotse, natanaw niya ang isang pamilyar na tao na naglalakad sa gilid ng kalsada. Hinintuan niya ito at tinawag.

"Matt, ikaw ba yan?", ang bungad niyang pagbati sa dating kaklase.

"Uy, ikaw pala, Madi!" Big time na big time ka na ah."

"Saan ka ba pupunta? Bakit naglalakad ka lang. Tara, sakay na at ihahatid kita", paanyaya ni Madi.

"Ganon ba. Sige, maraming salamat!", ang malugod na tugon ni Matt.

"Halos dalawampu't limang taon tayo 'di nagkita ah. Kamusta ba buhay-buhay?", panimula ni Madi sa pakikipagkwentuhan kay Matt nang paandarin niya muli ang kanyang sasakyan.

"Eto, buhay pa rin naman sa awa ng Diyos", ang simpleng sagot ni Matt. " Ganda nitong kotse mo ah."

"Actually, panglima ko nang sasakyan to". Kinailangan ko nang bumili ng bago eh." Tumawa si Madi pagkasabi niya noon.

"Sa dating bahay nyo pa rin ba ikaw nakatira?", pag-usisa ni Madi. "Oo", ang maikling tugon ng kaniyang sakay.

"Nakabili na ako ng sariling lupa. Nakapagpatayo na rin ng sariling bahay. Worth 10 million lang kaya maliit." Muling umalingaw sa loob ng kotse ang tawa ni Madi pagkasabi niya noon.

"E di, mayaman ka na pala talaga."

"Parang ganon na nga." At napahalakhak nang husto ang mayabang na mayaman.

"Noong nag-aaral tayo, lagi kang kasama sa honors hanggang sa paggraduate natin. Samantalang ako, kabilang sa ilang masasabi na pasang-awa. Kung hindi ko pa ginamit ang kagwapuhan ko noon, baka hindi pa ako nakapasa. Ikaw? Ano nangyari sa'yo? Saan napunta ang talino mo?"

"Eh ganon talaga,", ang nahihiyang sagot ni Matt, na halata na ang ibig ni Madi na patunguhan ng kanilang pag-uusap.

"Minsan talaga, DAIG NG MADISKARTE ANG MATALINO, no," ang nakangising komento ni Madi habang nakalingon kay Matt.

Kinuha ni Madi ang kaniyang wallet. Iniabot iyon kay Matt. "Kuha ka na dyan kung magkano kailangan mo. Saka bumili ka na rin ng bagong tsinelas. Ako ang nahihiya sa butas niyang suot mo eh.", at nagtawa siyang muli.

Ibinalik ni Matt ang pitaka kay Madi. "'Di na. Salamat na lang," pagtanggi niya.

"Hay, ang sarap talaga maging mayaman," ang parinig ni Madi. "May maganda kang bahay, mga sasakyan. Nakakapunta ka sa gusto mo puntahan, nagagawa mo ang mga gusto mo gawin, nabibili mo ang gusto mong isuot, nakakain mo ang masasarap na pagkain na gusto mong kainin."

"Ako naman, nagpapasalamat ako sa Diyos na pinagkalooban niya ako ng karunungan para maagang marealize na "ANG BUHAY  NG TAO DITO SA MUNDO AY HINDI PARA MAGPAYAMAN KUNDI GUMAWA NG MABUTI THAT WILL MAKE HIS SOUL WORTHY OF HEAVEN,", pahayag ni Matt.

"Ano sabi mo?", pagpapaulit ni Madi sa sinabi ni Matt.

Sa halip na ulitin ang kaniyang sinabi, Kinuha ni Matt ang Bibliya na nakapatong sa kotse ni Madi. "Binabasa mo ito?", tanong niya kay Madi.

"Hindi. Pangdisplay lang. At pangpalusot na rin," ang dahilan ni Madi.

"May ballpen ka?", tanong ni Matt.

"Dyan sa lalagyan".

Signpen ang nakita ni Matt. Nakita rin niya ang isang maliit na organizer. Sa pinakahuling pahina noon ay may isinulat si Matt. Pinilas niya ang pahinang sinulatan niya at inipit sa Bibliya.

"Basahin mo," ang sabi ni Matt kay Madi pagkatapos niya ibalik ang Bibliya sa pinagpapatungan nito.

"Sige, mamaya," ang wala sa loob na sagot ni Madi.

Pagkatapos maihatid ni Madi si Matt sa pupuntahan nito ay waring umukilkil sa kaniyang mga tainga ang "Basahin mo" na sinabi sa kaniya ni Matt. Inihinto niya muli ang kaniyang sasakyan. Kinuha niya ang papel na nakaipit sa Bibliya. "LUCAS 16:19-31 at LUCAS 18:18-25" ang nakasulat.

Hinanap ni Madi sa Bibliya ang mga bersikulong tinukoy ni Matt. Binasa niya ang mga iyon nang makailang ulit.

Napaisip si Madi. "Kung 'NAPAKAHIRAP MAPABILANG SA MGA PINAGHAHARIAN NG DIYOS ANG MAYAYAMAN', paano pa kaya ang mga katulad ko na ang naging diskarte para yumaman ay sa pamamagitan ng masamang paraan."

At nagbago ang pananaw sa buhay ni Madi mula noon.

MAGKANO ni Augusto Flameño Monsayac

"Lord, magkano po ang buwan?", ang tanong ng siyam na taong gulang na si Utot habang minamasdan ang tinutukoy na maliwanag na bagay sa kalangitan na nasa hugis na tila nakangiti.

"Eh ang bawat isang bituin po, Lord, magkano?", ang kasunod na pag-usisa ni Utot habang palipat-lipat ang kaniyang tingin sa mga talang abot-tanaw niya.

Huminga nang malalim si Utot. "Iyon naman po, Lord, magkano iyon?", tukoy niya sa hangin na kanyang nilanghap.

Hinimas ni Utot ang kanyang payat na katawan. "Ito po, Lord, magkano ito?" ang paulit-ulit niyang usal habang itinuturo ang kanyang bawat bahagi.

Itinapat ni Utot ang kaniyang kanang palad sa kaniyang kaliwang dibdib. "Magkano naman po ang bawat isang ganito, Lord?", patungkol naman niya sa bawat tibok ng kaniyang puso.

Ngumiti si Utot ng napakatamis na ngiti na kanyang magagawa, habang umaagos ang mga luhang kusang bumubukal mula sa kanyang mga mata. "Lord, thank you po ha, at binibigay Ninyo ang lahat ng ito nang LIBRE."

Pumikit si Utot. At ilang sandali lang ay mahimbing na siyang nakatulog sa hinihigaan niyang karton sa loob ng kaniyang kahoy na kariton na kaniyang itinabi sa isang di-kalakihang puno ng akasya, malapit sa gilid ng high-way, para magpalipas ng gabi, at mairaos muli ng isang araw ang kumakalam niyang sikmura.

THE FATHER by Augusto Flameño Monsayac

As your father, I earnestly desire
To be by your side all the time
To tend to your needs, to protect you and guide
In every thing you do in your life.

How I wish I do have all the chances
Of being a blessed one to witness
The every "first" in your life's progress
Even all your failures and successes.

But as a human, I humbly admit
I don't have a power to always commit
All of my time that we both need
For even my lifetime do have a limit.

So, as your parent whose love for you is true
With a grateful heart, through prayers, I entrust you
To the only Father who has the power to do
More than everything I wanted to.

He is the Father who is your life's giver
Who created you in the womb of your mother;
And He, also, is the Magnificent Creator
Of everything in the world, and in the whole universe.

For Him, you are His very precious child;
He watches over you with caring, guiding eyes;
He is with you in every millisecond of time
In every development stage of your life.

I may not meet all your wants,  but He  provides all your needs;
I may fail you at times, but He never will;
And no matter what happens, you must keep on believing
Through out eternity, His unconditional love remains still.

He is the Father who truly deserves
To be blissfully praised and thanked forever;
He is the Father of all here on earth
The Father of Lord Jesus, our Heavenly Father.

MOTHERS ARE FATHERS, TOO by Augusto Flameño Monsayac

MOTHERS ARE FATHERS, TOO
by Augusto Flameño Monsayac

Even though some say
I am our child's look-a-like
I must proudly confess
from within my grateful heart
That in the whole being
of our dear precious child
I always have a glimpse of you,
my lovely, amazing wife.

Every time I look at him/her,
he/she reminds me of you
And every thing you have done,
every thing you went through
From conceiving him/her in your womb
and in giving him/her birth, too
To triumphantly present him/her
as a living gift from you.

Whenever I watch him/her,
my spirit has a soulful prayer
How blessed he/she is to have you
as his/her loving mother
Who is doing her best
for his/her good health and care
And is willing to sacrifice
Her own life for him/her forever.

In dutifully performing
the responsibilities of a parent
You are his/her angel, heroine,
and best friend altogether;
You are a mother who can naturally
make him/ bsrfeel a father's presence
An epitome of "MOTHERS ARE FATHERS, TOO"
in it's truest essence.

Celebrating fatherhood
would never be definitely good
Without honoring mothers like you
in a special, joyful mood
So, as respectfully as I must,
as blissfully as I could
I wholeheartedly say, "THANK YOU,
MY EQUAL PARTNER IN PARENTHOOD."

MOTHERS ARE FATHERS, TOO by Augusto Flameño Monsayac

Even though some say
I am our child's look-a-like
I must proudly confess
from within my grateful heart
That in the whole being
of our dear precious child
I always have a glimpse of you,
my lovely, amazing wife.

Every time I look at him/her,
he/she reminds me of you
And every thing you have done,
every thing you went through
From conceiving him/her in your womb
and in giving him/her birth, too
To triumphantly present him/her
as a living gift from you.

Whenever I watch him/her,
my spirit has a soulful prayer
How blessed he/she is to have you
as his/her loving mother
Who is doing her best
for his/her good health and care
And is willing to sacrifice
Her own life for him/her forever.

In dutifully performing
the responsibilities of a parent
You are his/her angel, heroine,
and best friend altogether;
You are a mother who can naturally
make him/ berfeel a father's presence
An epitome of "MOTHERS ARE FATHERS, TOO"
in it's truest essence.

Celebrating fatherhood
would never be definitely good
Without honoring mothers like you
in a special, joyful mood
So, as respectfully as I must,
as blissfully as I could
I wholeheartedly say, "THANK YOU,
MY EQUAL PARTNER IN PARENTHOOD."

KASAMA ANG NANAY ni Augusto F. Monsayac

Ang sarap alalahanin
Ang mga sandali
Ng paglingap, ng pagmamahal
Sa akin ni Nanay.

Ang saya nitong damdamin
Sa tuwing sasagi sa aking isip
Ang mga panahon ng kagalakan
At pagngiti ni Nanay.

Chorus:
Kaya kung mayroon man
Akong mahihiling
Na ibig kong ipagkaloob ng Langit
Ito'y ang mga pagkakataon pa
Ng mga oras na lipos ng ligaya
Kasama ang Nanay
Kasama ang Nanay.

Kaypalad ng katulad ko
Na ako ay nakatagpo
Ng isang dakilang ina
Sa katauhan ni Nanay.
Talagang wala nang papalit
Sa tanging init ng pag-ibig
Na taglay ng magiliw na haplos
At tinig ni Nanay.

(Ulitin ang Chorus)

Bridge:
Upang akin pang maipadama sa kanya
Ang pag-ibig ng isang anak sa kanyang ina.

(Ulitin ang Chorus)

Kasama ang Nanay
Kasama ang Nanay.

Kasama ang Nanay
Kasama ang Nanay.

LABAN LANG ni Augusto F. Monsayac

Wag mabigo sa kabiguan
Wag magpatalo sa pagkatalo
Kahit na bagsak ay iangat pa rin ang sarili
Nang may nag-aaalab na pag-asa.

Wag sumuko sa mga pagsubok
Wag bumitiw sa iyong mga pangarap
Kahit gaano kahirap, ikaw ay magtiwala
Na kayang-kaya mo
Kaya laban lang.

Chorus:
Laban lang nang laban sa buhay
Wag mawalan ng pananampalataya
Makakamtan mo rin ang iyong tagumpay
Laban lang (Laban lang).

(Ulitin ang I & II)
(Ulitin ang Chorus, 2X)

ANG DIPLOMA KONG ITO (AY HANDOG KO SA'YO) ni Augusto F. Monsayac

Sa wakas, heto na
Ang araw na aking pinakahihintay
Nakamtan ko na rin
Ang katunayan ng pamana mo sa akin.

Refrain:
Nag-uumapaw ang galak
Sa aking dibdib
May pasasalamat ang aking tinig
Sa pagsasabing...

Chorus:
Ang DIPLOMA kong ito
Ay alay ko sa'yo
Nang buong puso
Ang DIPLOMA kong ito
Ay handog ko sa'yo
Nang buong puso
Nang buong puso.

Sa wakas, heto na
Ang sandaling aking pinakaaasam
Na sa'yo'y aking maawit
Ang himig nang pagpupugay
Sa'yong pagpupunyagi.

(Ulitin ang Refrain)
(Ulitin ang Chorus maliban sa huling linya)

(Ulitin ang Chorus)

WOMAN by Augusto F. Monsayac

No matter what size you wear
Your oozing sexiness
Always fits you
Ohhh... Ohhh...
No matter how much you weigh
Your beauty still radiates
From within your heart
You're a beautiful soul.

Whatever changes happen
In your body
None of them can stop me
From caring about you
I love you so
I am so much in love with you.

I love you so
I am so much in love with you.

BAKIT HINDI IKAW

"Bakit ako?" ang siyang tanong
Na gumugulo sa'yong isipan
Kung bakit ikaw pa
Ang sinampal ng kapalaran
Bakit sa dinami-dami
Bakit hindi na lang ang iba
Bakit ikaw pa
Bakit ikaw...

Chorus:
"Bakit hindi ikaw
Gayong alam Ko na
Kayang-kaya mo;
Bakit hindi ikaw
Gayong tiwala Akong
Iyong malalampasan
Lahat ng pagsubok na sa'yo
Ay Aking inilaan;
Bakit hindi ikaw
Gayong mahal na mahal kita."

(Ulitin ang Chorus)

"Bakit hindi ikaw
Gayong mahal na mahal kita."

HAYOP KA!!! ni Augusto F. Monsayac

Wangis mo'y ALITAPTAP sa gabing madilim
Tanging liwanag ko'y ang iyong pag-ibig;
Ikaw ang MARIPOSA sa aking panaginip
Na naglilipad sa'kin patungong langit.

Sa aking tenga ay tila ka BUBUYOG
Halakhak at tinig mo'y laging umuugong;
At ikaw ang KULIGLIG na siyang bumulabog
Sa'king damdaming matagal nang natutulog.

Chorus:
HAYOP KA, oh, giliw, HAYOP ka, aking sinta
Hayop na hayop sa rilag at ganda
At kahit na nga ba insekto ang iyong kapara
Pinakamaganda ka sa balat ng lupa.

Para kang GARAPATAng nakakapit sa aso
'Di ka maalis-alis sa aking ulo;
HANIP sa mga manok ang siyang katulad mo
Isip ko'y nangangati sa kaiisip sa'yo.

Animo'y ANAY kang gumawa ng bukbok
Dito sa dibdib ko at saka pumasok
At ikaw ang tangi at nag-iisang SUROT
Na dito sa puso ko'y laging nakasuksok.

(Ulitin ang Chorus)

Bridge:
Ikaw ang PUTAKTIng gusto kong sa'kin ay kumagat;
IPIS na sa'kin ay nais kong gumapang;
LANGAW na ibig kong makasalo sa hapag;
LAMOK na hangad kong makapiling sa magdamag.

(Ulitin ang Chorus, 2X)

Insekto
Balat ng lupa.

SA MARANGAL NA PARAAN ni Augusto F. Monsayac

Kahit na mahirap
Okey lang
Ang mahalaga'y naghahanapbuhay
Nang marangal
At kahit 'di gaano malaki ang kita
Ay ayos lang
Basta't ito'y nanggaling
Sa mabuting paraan.

Refrain:
Di naman kailangan
Na kumapit pa sa patalim
Para lang makamtan
Ang buhay na pangarap natin
Ang dapat ay sipag, tiyaga't
Taos na pananampalataya
Na sa biyaya ng Diyos
Tayo rin ay giginhawa
Sa tamang paraan
Sa mabuting paraan
Sa marangal na paraan
Sa tamang paraan
Sa mabuting paraan
Sa marangal na paraan.

Chorus:
Dahil mas masarap ang kain,
Ang tulog, ang gising
Ng taong naghahanapbuhay
Nang marangal
At mas may kapayapaan
Sa puso at isip
Ang taong nagsisikap na kumita
Sa tamang paraan
Sa mabuting paraan
Sa marangal na paraan
Sa tamang paraan
Sa mabuting paraan
Sa marangal na paraan.

(Ulitin ang I at Refrain)
(Ulitin ang Chorus, 2X)

I MISS YOU by Augusto F. Monsayac

Since the day your destiny
Of living life here on earth ended
The pain of losing you
Was born in my heart.

And in each passing hour
The loneliness of your being gone
Sinks deeper and deeper
Into my soul.

But your undying love
Serves as my superpower
To face my fate with enduring faith
To our dear Creator
To whom I am breathing this prayer
Of letting you know...

Chorus:
That I miss you
O, I miss you so
And I long to hug you
And hear your voice
Even just for a second
O, I miss you
I miss you.

(Repeat Chorus)

PARA SA'YO, AKING ANAK ni Augusto F. Monsayac

Ikaw ay pagpapala
Sa akin ng Dakilang Maykapal;
Ikaw ay napakahalaga sa aking buhay;
Kayamanan kong pinakatatangi
Walang kapantay, walang kapalit.

CHORUS:
Kaya, para sa'yo, aking anak
Lahat ay aking gagawin
Upang maipadama sa'yo
Ang wagas na pag-ibig;
Para sa'yo, aking anak
Ibibigay ko ang lahat
Ng aking makakaya
Nang maging karapatdapat sa iyo.

Ikaw ay aking buhay;
Bukal ka ng kaligayahan ko;
Ikaw ay tagapaghatid
Ng pag-asa sa aking puso;
Liwanag ka ng aking kaligayahan;
Langit kong dahilan upang ako'y ngumiti.

(Ulitin ang Chorus)

BRIDGE:
Laman ka ng aking laman;
Dugo ka ng aking dugo.
Whoooohhhh.....

(Ulitin ang Chorus, maliban sa huling salita)
(Ulitin ang Chorus)

Aking anak.

LOVE KNOWS by Augusto Flameño Monsayac

Love knows no color;
Love knows no race;
Love knows no gender;
Love knows no age.

Love knows no religion;
Love knows no divisions;
But love knows equality
And love knows humanity.

MAGKALAYO SA ARAW NG MGA PUSO ni Augusto F. Monsayac

Tayo man ay magkalayo
Sa Araw ng mga Puso
Magkapiling pa rin tayo
Sa diwa at espiritu.

Sa pamamagitan nitong tula
Ibig ko sa iyong maipabatid na
Sa akin, ika'y napakahalaga,
Natatangi at walang kapara.

Sa pamamagitan ng simoy ng hangin
Buong lambing ko sa'yo ipinararating
Mga yakap kong kayhigpit
Mga halik kong kaytamis.

Sa pamamagitan ng mga dasal
Para sa'yong kaligayahan
Sa'yo'y aking ipinaparamdam
Ang wagas kong pagmamahal.

MAHAL KONG LINDZ

Sa bawat pagtulog, sa bawat paggising
May pasasalamat sa aking bawat dalangin
Na, ang Panginoon, ipinagkaloob ka sa akin
Bilang kabiyak na sa habambuhay makapiling.

Sa bawat araw ng ating pagsasama
Itong aking puso'y puspos ng ligaya
Na sa kabila ng lahat na pagsubok at problema
Nananatiling matatag ang ating pamilya.

Aminado akong marami akong pagkukulang
Bilang haligi nitong ating tahanan
Subalit ang mga ito'y iyong tinutugunan
Ng ilaw ng iyong pagkalinga't pagmamahal.

Sa iyong pagiging ina, ako sa'yo'y saludo
Isang kang maybahay na talagang dapat irespeto
Kaya iyong tanggapin itong pasasalamat ko sa'yo
Nang may buong pag-ibig mula sa aking puso.

MAKAKARAOS DIN TAYO ni Augusto Monsayac

Tila ba mga problema
Ay sunud-sunod sa pagdating
Mga pagsubok ay wari bang
Walang katapusan
Ikaw ba'y napapagod na't
Gusto mo nang sumuko
Pakinggan mo muna 'tong awit kong 'to
Na hinihimig ko para sa'yo.

Chorus:
Alam ng Diyos ang ating pinagdadaanan
Batid Niya ang lahat ng ating pangangailangan
Kapit lang nang mahigpit sa Kanya
Manampalataya kang
Darating din ang araw na
Makakaraos din tayo
Makakaraos din tayo.

Animo ba gumuguho na
Ang iyong pag-asa
At takot na mabuhay pa'y
Gumugulo sa'yo
Di alam ang gagawin
Di alam kung saan tutungo
Pakinggan mo muna 'tong awit kong 'to
Na hinihimig ko para sa'yo.

(Ulitin ang Chorus, 2X)

Makakaraos din tayo
Makakaraos din tayo.

THE VOICE WITHIN YOUR HEART by Augusto Monsayac

Should there are some peple being harsh on you
Despising you as if you don't belong to this world;
Should circumstance put you in situations filled with troubles
You don't know what to do and don't know where to go.

Refrain:
Should in this times you find yourself alone
That your only companion is your shadow
You may close your eyes for a while
And listen to the voice within your heart
Saying,

Chorus:
"Never give up, my friend
Despite the bad things that are happening
Life is still worth living;
All of the hardships you are going through
Are designed to make you strong
To strengthen your faith in the Lord;
I know you can make it;
Everything will be fine
Everything will be all right...
Now, my friend, let me see you smile."

Should you feel that your pain is so heavy to bear
That all your tears are not enough to wash it away;
Should your fear is higher than the highest mountain
And thoughts of bringing your life to its end keep on coming.

(Repeat Refrain)

(Repeat Chorus, 2X)